Je leest het steeds vaker: we hebben tegenwoordig teveel keus. Teveel keus in alles: vakanties, broodbeleg, studie, baan, onderbroeken en leefstijl. Nu ben ik typisch zo iemand die daar last van heeft, van dat scala aan keuzemogelijkheden, wat al snel leidt tot keuzestress. Zo duurde een snelle stop bij de supermarkt bij mij gauw een uur, maar sinds blijkt dat ik 50 voedselintoleranties heb is dat verleden tijd. Minder keus vervelend? Wel nee, hartstikke fijn! Of toch niet…?
Je leest het goed, ik stond een paar jaar geleden soms wel een uur in de supermarkt. Bijvoorbeeld voor het schap met koekjes. Twijfelend, maar ook nog eens alle ingrediëntenlijsten lezend en voedingswaarden vergelijkend. Voornamelijk uit interesse, maar ook zeker wel een beetje uit angst om de verkeerde keuze te maken. Immers, waarom die koekjes kopen van 84 calorieën per stuk, als die van 22 calorieën per stuk net zo lekker zijn? Ik geef toe, er zijn tijden geweest dat ik dicht tegen orthorexia aanzat. Zover heb ik het gelukkig nooit laten komen en ik heb ook altijd genoten van ongezonde dingen zoals Ben & Jerry’s. Echter vind ik wel dat er meer aandacht moet komen voor deze eetstoornis die ontstaat uit perfectionisme en een obsessie met gezond eten. Bedenk maar eens hoe erg het is om bang te zijn voor pindakaas en bananen, te huilen om een per ongeluk gegeten kruimel hagelslag, of niet uit eten te durven (dit zijn random voorbeelden). Maar daar gaat dit artikel niet over. Een later artikel misschien wel.
Toen ik in januari 2014 glutenvrij ging eten, werd mijn keuzestress minstens gehalveerd. Plotseling had ik véél minder keus in de supermarkt. Ik kon het schap met koekjes en ontbijtgranen overslaan, nog maar kiezen tussen pakweg drie soorten Ben & Jerry’s en hoefde niet meer te twijfelen of ik liever een Twix of een Milky Way wilde (beide niet). Ook in restaurants was het reuze handig. Brood viel bijna altijd af, net zoals pasta en pizza. Er bleef een hand vol dingen over waar ik uit kon kiezen en ja, dat is hoe dan ook makkelijker kiezen dan uit 35 gerechten.
Ik heb me nooit echt beperkt gevoeld toen ik glutenvrij ging eten, behalve als restaurants écht niets voor me op de kaart hadden staan of niets wilde bereiden. Dat is niet vaak voorgekomen, maar ook nu maak ik het nog mee, vooral in het buitenland. Dan staat er op de kaart keurig netjes aangegeven waar gluten inzitten, maar dan blijkt dat in elk gerecht te zijn en staat er dus geen gerecht op de kaart zonder gluten. Natuurlijk is er dan wel iets aan te passen, maar dan denk ik: joh, je ziet dat je geen glutenvrij gerecht op de kaart hebt staan, doe daar wat aan!
Toen ik rond april dit jaar ook veganistisch ging eten (zoveel mogelijk) werd het allemaal een heel ander verhaal. Immers, een glutenvrij én veganistisch gerecht is nogal wat voor een chefkok. Natuurlijk kun je daar wel om vragen, maar als ze dan voorstellen om een gevulde paprika te maken, dan durf je eigenlijk bijna niet meer te zeggen dat je geen paprika lust. ;) In de supermarkt is het nog lastiger, want dan kun je niet zeggen ‘Hé Albert, maak die biologische pompoensoep ook eens zonder room!’. Helaas.
Maar het werd moeilijker, zo moeilijk, dat ik nu eigenlijk wel terug verlang naar een beetje keuzestress. Begin juli werd al duidelijk dat ik 29 voedselintoleranties heb, maar toen ik een nog uitgebreidere test liet afnemen, bleken dit er 50! In feite voor korte duur, want over een paar weken mag ik héél voorzichtig weer een aantal dingen proberen te eten. Maar denk je dat ik nu nog iets in de supermarkt kan kopen? Nope! En dat is dus geen grap, echt helemaal niets wat is voorverpakt kan nog in mijn mandje belanden.
Nu heb ik het geluk dat ik graag dingen zelf maak en al bekend ben met vervangende granen en melen als boekweit, amarant, gierst en teff, maar ik kan je vertellen: ik heb er een dagtak aan! Dit wordt mede veroorzaakt door het rotatie dieet, maar daarover houd ik jullie nog even in spanning. (Oh zo spannend!) Ik en het rotatie dieet hebben namelijk een dilemma en dat leg ik jullie in de loop van de week voor! ;)
Heb jij wel eens keuzestress in de supermarkt? Merk je ook dat nu je glutenvrij, veganistisch (of wat dan ook) eet, je veel minder keus hebt en dat eigenlijk heel fijn is? Laat het weten in de comments!
Lees ook: Recept voor Appeltaart: Gezond en glutenvrij!
Volg je mij al op Facebook, Instagram, Pinterest en Bloglovin’?
P.S. Ik maakte voor het eerst een illustratie. Gewoon voor de leuk, niet omdat ik dat goed kan, maar ik vind het resultaat wel heel grappig! Het meisje is gebaseerd op de cartoons van Introvert Doodles, dus Marzi wil ik hier wel even de credits geven: @introvertdoodles
14 comments
Ik heb zelf gen voedselintoleranties (dat is getest), maar door mijn darmproblemen kan ik wel veel dingen niet eten. Er blijven dus nog maar weinig dingen over, dus dat is net wel gemakkelijk als ik naar de supermarkt ga. Gewoon nemen wat ik wel mag eten en klaar! :-)
Mooie tekening trouwens!
Wat gek dat je zonder voedselintoleranties toch nog zoveel darmproblemen hebt, dat lijkt me echt heel frustrerend want dan weet je ook niet waar het door komt. Maar inderdaad, lekker makkelijk op die manier naar de supermarkt! ^^
Ja, ik weet wel dat ik te veel van een bepaald soort bacteriën (bacteroidetes) in mijn darmen heb en dat ik het lekkende darm syndroom heb, dus ik weet wel waardoor het komt, hoor en ik krijg er ook medicatie voor.
Ik stuur je even een mailtje Ilse, wil je wat vragen!
Wat vervelend, ik kan me nauwelijks voorstellen hoe dat moet voelen in de supermarkt. Ik heb niet echt last van keuzestress, maar ik ben altijd wel nieuwsgierig naar de verschillende producten. Als er ergens een nieuwe lijn van uitkomt moet en zal ik die grondig inspecteren, haha! Trouwens, de illustratie is súper leuk geworden, moet je vaker doen! :D
Haha jaaa dat doe ik dus ook altijd, nieuwe lijnen en producten grondig inspecteren. Is toch ook gewoon leuk!? :D En blij dat je de illustratie leuk vindt, bij het artikel van gister zat er ook weer eentje! ^^
Oo keuzestress. Dat is ook een van de voordelen van (zo veel mogelijk) vegetarisch eten :) Heel fijn! Als het restaurant ‘maar’ twee opties heeft is de keuze snel gemaakt. Hiep hoi! 50 intoleranties lijkt me dan inderdaad wel weer het andere uiterste. Hopelijk gaat het straks beetje bij beetje weer goed. Laat me weten als je weer Ben & Jerrys mag eten, dan kom ik het vieren :)
I’ll let you know Melle! ;) Met een beetje geluk profiteren we dan ook nog van de (nog niet in NL verkrijgbare maar misschien bijna wel) veganistische B&J! ^^
Oh, de horror. Ik vind het als vegetariër al heel verradelijk hoe er toch altijd weer dierlijke ingrediënten aan producten is toegevoegd (haat aan garnalenextract en gelatine). Maar als glutenvrije veganist met allerlei intoleranties moet dat de hel zijn… Ik benijd je niet.
Ja, het is echt wachten tot de voedselindustrie doorheeft dat ze meer klanten heeft zónder die dierlijke producten. ;)
Heel erg herkenbaar! In het begin van mijn vegan zijn liep ik ook lang rond in de supermarkt want wat zitten er véél dierlijke ingrediënten in het voedsel in de supermarkt. Zonder gluten leven maakt dit nog lastiger, knap hoor! Gelukkig weet ik nu van veel dingen wat ik wel en niet kan kopen.
Ja na een tijdje weet je het precies en dan is het eigenlijk juist fijn dat je zoveel schappen kunt overslaan, haha!
Jaaaa boe keuzestress!
Mooi artikel Charelle, leuk om te lezen!
Ik ken die keuzestress wel van een aantal jaren geleden toen ik héél veel sportte en héél gezond at (en naderhand ook denk dat ik tegen orthorexia aanzat, of nouja, dat ook weer niet maar ik had er wel wat kenmerken van) en dus ook absoluut niet teveel vet wilde eten of teveel calorieën, maar daar ook wel soms wat angstig van werd. Dus dat was té obsessief dacht ik later. Nu heb ik dat niet meer!
Maar jeetje zeg, het is voor jou dus nu echt een heel stuk anders geworden! Makkelijker of moeilijk inderdaad, maar net hoe je het bekijkt.
Zo fijn dat je die orthorexia neigingen niet meer hebt! Ik ook niet hoor, maar het is precies wat je zegt, er op terugkijkend zijn er wel wat eigenschappen…