Introvert Issues – Waarom de introvert moet beginnen met ‘ghosting’ (en de extravert ook)

Iedere introvert kent het wel. Dat moment waarop je voor jezelf besloten hebt dat je een feestje mag verlaten, maar waarop je eerst nog afscheid moet nemen van iedereen. Of op zijn minst van die vriend/vriendin/oom/tante/collega/verre bekende wie het feestje organiseert. Zo onopvallend mogelijk wurm je je langs alle mensen in de hoop dat je niet gestrikt wordt voor het gesprek der small talk. Niet nu je op het punt staat om te vertrekken.

Na de gastvrouw of gastheer te hebben gevonden plaats je jezelf schuin achter deze persoon (dat merkt hij wel toch?). Waarop deze persoon géén idee hebt dat jij daar staat en gepassioneerd verder converseert met zijn of haar gesprekspartner. Je wringt je wat dichterbij en bemachtigt verontschuldigend – want je voelt je een indringer in het groepje – een plek aan het tafeltje.

Het gesprek zet zich heftig voort. Je knikt wat. Glimlacht wacht. En dan opeens! Zijn alle ogen op jou gericht. Vermaak je je een beetje? Shit. Als je nu zegt dat je weggaat lijkt het net alsof je het niet leuk vond – of je dit nu wel of niet vond. Je knikt wat, stamelt wat en kaatst de vraag snel terug. Een halfuur later krijg je eindelijk de kans om je afscheid aan te kondigen. Nu heb je net die laatste bus gemist, net niet meer genoeg tijd om dat boek uit te lezen voordat je toch écht naar bed moet en die Netflix aflevering die je jezelf had beloofd zit er ook niet meer in vanavond.

Afscheid nemen, je vertrek aankondigen, doei zeggen. Het is voor de introvert een hele klus. Maar ook voor de extravert is het afscheidsritueel niet bepaald leuk. Immers, een vertrek wijst erop dat een feestje bijna is afgelopen. Het is het begin van het einde!

Daarbij gaat doei zeggen altijd gepaard met oninteressant geklets, waar niemand iets aan heeft. Degene die afscheid komt nemen wil maar één ding: daadwerkelijk vertrekken. En degene van wie afscheid wordt genomen wil gewoon verder met party’en (tenzij deze persoon een introvert is die het liefst wil dat de avond zo snel mogelijk voorbij is). Sterker nog, afscheid nemen kost de gastheer/gastvrouw héél veel tijd. Als bovenstaand ritueel zich bij ieder afscheid herhaalt, dan is de host het eerste deel van de avond bezig met verwelkomen (wat wél leuk is, want yay je bent er!) en het tweede deel van de avond met afscheid nemen. Kortom, heeft niemand wat aan.

De oplossing: ghosting. Zonder gedag te zeggen weggaan bij een feestje of andere sociale gelegenheid. Heeft niets met Halloween te maken dus (een andere introvert issue). Onbeleefd? Ik geloof dat het voorgaande aantoont van niet. Maar er zijn nog meer redenen waarom ghosting een prima manier is om een feestje te verlaten. Even op een rijtje:

1. Als je afscheid neemt, gaat het altijd om jou. Je hebt a.) heel veel te doen morgen, b.) was vanmorgen héél vroeg op en bent zó ontzettend moe, c.) de hond kan echt niet zolang alleen thuisblijven, of d.) iedere andere reden of verzonnen smoes. Maar, het feestje gaat niet om jou. Of wel?
2. Zoals ik hierboven al noem. Afscheid nemen is ongezellig. Nét wanneer iedereen het zo naar zijn zin heeft kom jij afscheid nemen. Als je echt dankbaar bent voor de gastvrijheid, ga je dus lekker ongemerkt weg en stuur je de volgende dag een app’je om te bedanken voor de gezelligheid.
3. Een groot deel van de mensen is dronken. Dus of je nu wel of niet afscheid neemt, mensen zullen écht niet merken dat je inmiddels bent vertrokken.
4. Het kost veel tijd. Jij verspilt de rest van je avond én belemmert de gastheer/gastvrouw om zichzelf te vermaken.
5. Als je aankondigt dat je vertrekt zijn er áltijd mensen die vragen of je blijft. Ga je nu al!? Nou, dat wil je natuurlijk voorkomen.

Houd er wel even rekening mee dat je dit niet op je eigen feestje kunt doen. En soms is het ook gewoon écht niet gepast. Bijvoorbeeld bij een kleinschalige gelegenheid, een etentje, of ergens anders waar je vertrek direct opvalt. Maar dat kun je vast zelf wel inschatten.

Een groot, wild, gezellig feestje daarentegen? Ghost your gang! En ben je toch bang om onbeleefd te zijn? Vergeet dan niet dat app’je te sturen om te bedanken. (Oh en bang dat je niet veilig thuis aankomt? Stuur als je de deur achter je hebt dichtgetrokken direct een app’je dat je op weg bent naar huis maar het heel gezellig was! Dan weten mensen dat je buiten de deur bent.)

Mij lijkt het wel wat, dat ghosting. Op deze manier kan ik op een avond toch mijn gezicht laten zien, maar ’s avonds nog wel wat lezen om op te laden.

Heb jij weleens geghost? En wat vind jij? Is het onbeleefd? Of kan het eigenlijk wel? Laat het weten in de comments!

Bronnen:
Stevenson, S. (2013). Don’t Say Goodbye. Just Ghost. Slate.
Roks, S. (2015). Doei zeggen als je een feestje verlaat hoeft ééécht niet. De Gladiool.
Diamond, A. (2014). Polite Alternatives to Ghosting. Man Repeller.