The Scent Of Cinnamon
  • Slow Living
    • Food
    • Health
    • Mind
    • Spirit
    • Travel
  • Recepten
  • Kruiden
  • Supplementen
  • E-Book
  • Over Charelle
  • Contact

The Scent Of Cinnamon

blog over kruiden & voedingssupplementen

  • Slow Living
    • Food
    • Health
    • Mind
    • Spirit
    • Travel
  • Recepten
  • Kruiden
  • Supplementen
  • E-Book
  • Over Charelle
  • Contact
0

Column – Mijn dag zonder horloge, zonder mijn Aerowatch

12 februari 2016
mijn-horloge-aerowatch

Vorige week bracht ik een hele dag door zonder mijn horloge te dragen. ‘Nou en?’ Zul je misschien denken. Maar deze dag was voor mij een grote dag in de geschiedenis. Want mijn horloge heb ik altijd (áltijd) aan. Vandaag vertel ik je hoe dat verliep, zo’n dag zonder mijn horloge.

Maar niet alvorens wat uit te wijden over mijn liefde voor horloges.

Mijn allereerste horloge kreeg ik van mijn ouders voor mijn Eerste Communie. Een Swatch, met een St. Bernard hond op de wijzerplaat. Het bandje was van (nep)bont en had niet alleen een gesp, maar bevatte ook een miniatuur brandy barrel. (St. Bernard honden werden vroeger namelijk ingezet als hulphonden in de Zwitserse bergen. En ja, dan heb je weleens cognac nodig). Enfin. Super cute dus.

Maar je moet niet denken dat ik dat horloge vaak droeg. Als kleine Charelle vond ik dat zonde en was ik véél te bang dat hij stuk zou gaan, vies zou worden, of dat ik hem zou verliezen. Nee, hij lag permanent veilig opgeborgen in mijn Pocahontas sieradendoosje (mét muziek), waar hij vandaag de dag nog steeds te vinden is. Mét brandy barrel.

Mijn horloge verslaving begon pas op mijn 13de, toen ik van mijn moeder een horloge cadeau kreeg. Om naar school om te doen. Volgens mij was het een Lotus horloge met een lichtblauw bandje. Na een jaar werd dat horloge vervangen door een ander blauw Lotus horloge. Die na een jaar werd vervangen door een Guess armband horloge, die vervolgens plaatsmaakte voor een zwart Guess horloge met drie verschillende bandjes (al ik er maar één van heb gedragen) (is dat heel erg?) (nee toch?) (eigenlijk wel, want ik vond één van die bandjes te mooi om te dragen. en ja, nu heb ik die dus nooit gedragen. hmm.).

Ja, vanaf het moment dat ik dat blauwe horloge kreeg, had ik iedere dag een horloge om. Ie-de-re dag. Ik heb mijn zes jaar middelbare school op een horloge voorbij zien tikken. (En dat duurde me lang!). En ook na het behalen van mijn VWO diploma zette ik mijn horloge traditie gewoon voort. Want, je bent verslaafd of niet, toch?

Nu lijkt het alsof ik heel veel horloges heb. Maar dat is niet zo. Want de horloges die ik hierboven noem die zijn écht afgedragen. En compleet uit de mode. Echt, believe me. En nee, niet Casio vintage chic. Was het maar zo.

Goed. Ik heb een horloge verslaving. Maar ik ken iemand met een nog veel grotere horloge verslaving. Namelijk mijn mama. Mijn mama heeft – nou, laat ik voor de integriteit geen getal noemen – véél horloges. Héél veel. En ze draagt ze nog allemaal ook. (Niet tegelijkertijd natuurlijk). (Dat zou wat zijn zeg). (Wandelende tijdbom).

Mijn volgende horloge kwam dus ook uit haar collectie. Een roze(!) Guess die ze niet meer hoefde maar die ik heel mooi vond. Zo een met een stalen band. Ideaal! Ik reed op dat moment nog dagelijks paard en dat ding kon ik gewoon om houden. Ik hoefde niet bang te zijn dat het vuil werd. Nat werd. Op de grond viel. Nee, mijn roze Guess kon overal tegen.

Maar ja. Toen stopte ik met paardrijden en was dat horloge nogal… Hoe zullen we het noemen? Versleten? Nee. Afgetakeld. Opgebrand. Doorgesleten. En alle andere woorden die het woordenboek voorstelt als synoniem voor ‘versleten’.

Hoe dan ook. Ik droeg het gewoon, want ik hecht nu eenmaal makkelijk aan dingen. Maar toen behaalde ik mijn propedeuse en mijn moeder – die het toch echt niet kon aanzien dat haar dochter met zo’n schamel horloge rondliep, dat nog knalroze was ook – vond het tijd voor een nieuw horloge.

aerowatch-horloge

Stiekem wist ik op dat moment al welke dat moest worden. Een stalen horloge van Aerowatch. Met Romeinse cijfers op de wijzerplaat en een klein klokje dat de stand van de maan weergeeft. Want dat is handig. Want dan weet ik precies wanneer het volle maan is enzo. Heel handig. Nou ja. In ieder geval mooi!

Ja, inmiddels draag ik dus alweer vier jaar mijn Aerowatch. En nog steeds ben ik als een kind zo blij met dit mooie horloge. Geen dag gaat voorbij waarop mijn horloge en ik geen oogcontact hebben.

En dat was te zien. Want Aerowatch (laten we hem gewoon zo noemen) was een beetje vies. Hij was besmeurd met lijm (shame on me) en honing. Er zaten krasjes op het glas. En nou, het staal was mat geworden in plaats van glanzend zilver.

Dat vond ik een beetje jammer en dus bracht ik Aerowatch op zaterdagochtend naar de horloge spa. De juwelier. Of ze hem een beetje konden verzorgen. Nou, dat kon wel hoor. Het bandje zou een trilbadje krijgen en het klokje een massage met een daarvoor bestemd doekje. Top. Aan het eind van de dag mocht ik Aerowatch weer ophalen.

aerowatch-horloge-dark

En oh. Wat miste ik mijn geliefde Aerowatch! Iedere keer als ik naar mijn pols keek was hij er niet. Was er enkel leegte. Een stuk huid, nog witter dan de rest van mijn arm. En ik bleef maar kijken. En kijken. Alsof ik verwachtte dat hij ieder moment weer om mijn pols zou zitten. Maar zo was het niet. Pas om half 5 kon ik terug naar de juwelier om mijzelf met Aerowatch te herenigen.

En dus hield ik ieder beschikbaar tijdsmedium in de gaten. Want ja, Aerowatch kon mij vandaag niet vertellen of het al half 5 was. Mijn ogen vlogen van de magnetron naar de oven, van mijn telefoon naar mijn laptop en van de wandklok naar het decoratieve zakhorloge aan de muur. En dan weer nietsvermoedend naar mijn pols, om weer met die leegte geconfronteerd te worden.

Je begrijpt. Een vreselijke dag.

En je begrijpt. Vreugde! Toen het eindelijk half 5 was.

Ik haastte me naar de juwelier, waar ze Aerowatch trots tevoorschijn haalden. Hij had zijn badjasje (bubbeltjesplastic) nog aan en ik kon niet wachten tot hij was ‘opgedroogd’ en ik hem weer om mijn pols mocht sluiten.

Een dag zonder horloge. Dat is leed an sich.
Maar een dag zonder mijn Aerowatch. Dat is niet te doen.

horloge-koffie

Heb jij ook een horloge? Zo ja, heb je hem altijd om? En, wissel jij vaak tussen horloges of draag je eigenlijk altijd dezelfde?

ebook

Column – Mijn dag zonder horloge, zonder mijn Aerowatch was last modified: mei 30th, 2016 by Charelle
aerowatchchiccolumnfashionhorlogeluxurymodetijd
27 comments
0
Facebook Twitter Google + Pinterest

You might like these posts too

Een auto kopen. Of toch een busje?

28 mei 2020

Spirit | The Law of Attraction, of:...

10 juli 2017

Movie night | 12x Halloween films die...

28 oktober 2016

Negatieve gevoelens en positief denken

25 mei 2016

Huis in bos huren

14 juli 2022

Hulp vragen, aanbieden en ontvangen: klaarstaan voor...

20 april 2016

Groen | 3x Favoriete duurzame initiatieven van...

30 januari 2017

Groen | Schrijven op papier gemaakt van...

21 februari 2017

Happiness | 4x Een frisse start van...

3 januari 2017

Enthousiasme over het Plasticdieet

20 juli 2016

27 comments

Darina 12 februari 2016 at 07:49

Leuk geschreven! Ik doe altijd heel lang met een horloge. Heb jaren een Guess horloge gedragen enheb vorig jaar voor mijn verjaardag een Fossil horloge gekregen. Ik draag hem elke dag!

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:55

En daar zijn ze ook voor toch, om iedere dag te dragen! ^^

Reply
Anna 12 februari 2016 at 09:04

Leuk stukje. Ik herken dit echt helemaal, ik kan ook écht niet zonder mijn horloge. En als ik ‘m eens af moet, dan kijk ik steeds automatisch naar mijn pols, omdat ik dat zo gewend ben. Waar, zo als je inderdaad zo mooi beschrijft, dat ene stukje huid zit dat veel te wit is. En wat is dit horloge mooi <3. Prachtig stijltje!

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:56

Haha ja echt zo’n gebleekt stukje huid dat nooit de zon ziet, haha! :’]

Reply
Margo 12 februari 2016 at 09:14

Aaah Charelle wat een superleuk verhaal!!! En wat een kick horloge, ik heb er nog nooit zo 1 gezien. Ik draag zelf gewoon geen horloge, en ik heb er maar 1. Vaker zulke stukkies schrijven, echt heel leuk!!

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:57

Ah dankjewel Margo! Leuk om te horen! ^^ Zo’n reactie motiveert ook meteen weer om meer columns te schrijven! ;)

Reply
Isabelle 12 februari 2016 at 09:34

Haha het Guess armband horloge heb ik ook gehad! Maar ik ben een ramp met horloges, ik draag ze eigenlijk nooit en als ik het wel doe raak ik ze kwijt. Dus ik ben zo’n mooi horloge gewoon niet waard haha. Vind de jouwe wel heeeel erg mooi!

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:57

Haha super toevallig Isabelle dat jij die ook had!

Reply
Anne 12 februari 2016 at 10:19

Wat superleuk geschreven, en wat heb je een mooie horloge!
Ik heb er zelf eentje die ik eigenlijk altijd om had, tot het bandje stuk ging, en nu moet ik dus terug naar de horlogewinkel, maar daar ben ik al ruim een half jaar te lui voor :’)

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:58

Dankjewel Anne! En snel naar de horlogewinkel dan, meestal zetten ze zo’n bandje er nog meteen aan ook! ^^

Reply
evelien 12 februari 2016 at 13:41

Ah ik vind horloges prachtig! Alleen is mijnes helaas kapot gegaan en heb ik nu geen een meer helaas. :( Binnekort weer eens een mooie aanschaffen!

Liefs! Evelien

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:58

Oei! Hoop dat je snel een mooie nieuwe vindt Evelien, ik zou echt niet zonder kunnen!

Reply
Inne 12 februari 2016 at 14:44

Hihih, hoe leuk om te lezen! Het is echt een erg mooie horloge! Ik draag ook élke dag een horloge, en als ik ze dan eens niet aan heb voelt het altijd zo leeg aan. (not oké). Ik begrijp hoe je je voelde (mijn horloge (aka fossil) is een paar maanden geleden ook voor een paar dagen (!) dag naar de juwelier moeten gaan, zo vreselijk!) Lies, Xxx

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:59

Leuk dat je het verhaal herkent Inne! Echt geen fijne dag zonder klokje! ;)

Reply
Nienke 12 februari 2016 at 17:29

Wat een leuk stukje! Tot ongeveer 4 jaar geleden waren horloges en ik onafscheidelijk. Maar helaas hij overleed, en het gemak van de telefoon was gemakkelijker om te weten hoe laat het is. Al brengt jou stukje me in verwarring en ga ik misschien wel weer de liefde aan met een horloge.

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 22:59

Ik stem voor een horloge Nienke! ^^ (Dan lijkt het ook niet zo alsof je de hele tijd op je telefoon kijkt! ;))

Reply
Sandra 13 februari 2016 at 23:08

Oeh wat een tof ding! Grappig dat je écht niet zonder kan. Ik herken dat juist helemaal niet! Ik draag zelf nooit een horloge en heb er niet eens één, haha. Wel ben ik momenteel aan het kijken voor een Casio.

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 23:00

Jaaa die ouderwetse Casio’s zijn tof he! Lekker hipster (al de echte hipsters ze inmiddels niet meer dragen natuurlijk. ;))

Reply
Noelle 14 februari 2016 at 11:27

Grappig dat je zo een horloge tick (haha) hebt. Ik vind jouw horloge ook echt enorm mooi! Ik vind horloges altijd iets chics toevoegen, ik heb zelf een Michael Kors horloge (ja, I know, hoe origineel), maar heb het wellicht 10 keer gedragen. Doodzonde! Nu is de batterij leeg en ligt het in de kast :(

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 23:01

Ah, je moet er echt snel een nieuw batterijtje in laten zetten Noelle, zo zonde! En ja ik vind een horloge ook altijd wel chic. Terwijl op een échte chique gelegenheid, zoals een gala, is het volgens de etiquette juist weer onbeleefd om een horloge te dragen, haha!

Reply
Galina 14 februari 2016 at 15:10

Ik heb helemaal niets met horloges, draag ze ook niet, maar wat heb jij dit leuk geschreven zeg! Blij dat je weer herenigd bent met je mooie horloge (want mooi is ie zeker!)

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 23:02

Haha dankjewel Galina! ^^

Reply
Evelyne 14 februari 2016 at 19:26

Voor mij is een horloge onmisbaar. Ik durf hem wel al eens te vergeten (als ‘k snel snel moet zijn) & ‘t moment dat ‘k dat ontdek voel ‘k mij leeg. Zo ook met m’n gsm. Dat vind ‘k stiekem zelfs nog erger ^^

Reply
Charelle 14 februari 2016 at 23:02

Haha ja een dagje zonder gsm is ook een drama! Maar dat is meer omdat je dan bang bent niemand te kunnen bereiken als er ‘iets is’. Tenminste, bij mij dan. :’]

Reply
Ysanne 15 februari 2016 at 11:30

Haha, leuk stukje! Ik ben ook gek op horloges :) Heb twee exemplaren, van Daniel Wellington en Marc Jacobs. Ik wissel ze af, vind ik erg fijn!

Reply
Charelle 15 februari 2016 at 14:10

Ja ik vind de Daniel Wellington horloges ook echt zó gaaf! Die staat toch stiekem echt wel eentje op mijn lijstje. ^^

Reply
Mariska 15 februari 2016 at 14:58

Wat leuk geschreven :D kan me voorstellen dat het lastig is om je baby even te moeten missen. Vind ‘t wel een erg mooi horloge!

Reply

Leave a Comment Cancel Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

OVER CHARELLE

thescentofcinnamon

Mijn naam is Charelle
Op deze blog deel ik hoe het is om in een boshuisje te wonen en schrijf ik over de magie in het alledaagse. Over de natuur, luisteren naar je intuïtie, astrologie, mooie boeken en jezelf helen met gezonde voeding en kruiden.

Je vindt hier recensies, recepten en persoonlijke verhalen over mijn boshuisje-avontuur. Ik deel mijn ervaringen om je te inspireren, omdat ik weet hoe waardevol een ervaring of ontdekking van een ander kan zijn om zelf weer vooruit te komen.

Licht en liefde,
Charelle

GET IN TOUCH

Facebook Instagram Pinterest Email Bloglovin

FACEBOOK

Facebook

MUST READS

Pages

Home
About
Contact
Disclaimer
Terms of Use
Privacy Policy
Topblogs met recepten
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Email
  • Bloglovin

© 2017 - The Scent of Cinnamon. All Rights Reserved. Website Designed and Developed by PenciDesign


Back To Top