Week in Rewind #1 – Revalidatiekliniek, Crematie & Kerst

Een weekoverzicht? Is dat nou wel een goed idee Charelle? Jij schrijft normaal toch alleen maandoverzichten? Dat klopt! Maar vorige week was zo’n apart weekje, dat ik er graag even iets over wilde opschrijven. Lees je mee?

Maandag

Als aftrap van de kerstweek besloot ik in de rij te gaan staan bij Hartog’s Volkoren, een kennelijk erg populaire bakker in Amsterdam-Oost. Ik kom daar meerdere keren per dag langs en altijd staat er een lange rij. De hoogste tijd dus om eens aan te sluiten en iets lekkers te halen voor mijn papa, die die middag speciaal naar Amsterdam zou komen om mij op te halen. Ik kocht een hazelnootkoek en speculaasbrokken, vooral die laatste vielen énorm in de smaak. Aanrader dus! Daarna bezocht ik mijn fysiotherapeut en stapte ik snel nog even de ICI Paris XL binnen voor een laatste kerstcadeautje. Ik was de enige klant dus ik kon mijn geluk niet op zo vlak voor de feestdagen! Rond het middaguur kwam mijn papa inderdaad, om mij, mijn koffertje en mijn lieftallige laptop naar Eindhoven te vervoeren. Iets dat ik met de trein onmogelijk voor elkaar krijg. Eenmaal thuis wandelde ik met de hond (onze zwarte labrador Biscuit), las ik Let It Snow, werkte ik nog wat en toen mijn moeder thuiskwam uit haar werk gingen we aan tafel. Daarna ging ik vroeg naar bed.

Dinsdag

Die dinsdag had ik een hele slechte dag. Ik had erg veel pijn en voelde me er een beetje wanhopig door. Vervolgens kwam mijn vader tot de conclusie dat hij eigenlijk nog geen kerstcadeautje had voor mijn moeder (lekker handig weer) en moesten we dus de kerstdrukte in. Al met al viel dat wel mee en was het ook een prettige afleiding van de pijn. Eenmaal thuis las ik Let It Snow uit en schreef er een review over. Ik maakte weer eten en had de intentie om vroeg naar bed te gaan. Echter deed zich een ‘logistiek probleem’ de kop op dat gelukkig met hulp van mijn tante kon worden opgelost.

Woensdag

Het logistieke probleem was als volgt. Al twee maanden had ik een afspraak staan bij revalidatiekliniek St. Maartenskliniek in Ubbergen (bij Nijmegen). Ik had daar goede verhalen over gehoord en ik hoopte dat een multidisciplinaire aanpak iets voor mijn plaatje (hypermobiliteit, fibromyalgie, Lyme, chronische pijn) kon doen. Op 17 december hebben we echter afscheid moeten nemen van mijn lieve oma. En 23 december stond haar crematie gepland. We dachten dat dat geen probleem zou vormen en dat ik ’s ochtends naar Nijmegen kon en dan daarna naar Leusden, waar de dienst zou plaatsvinden. Mijn moeder besloot echter last minute geen zin te hebben om om half 8 ’s ochtends in de auto te zitten en wilde dat we na Nijmegen eerst terug naar Eindhoven kwamen. Dat zouden we never nooit niet redden en ik leek dus genoodzaakt de afspraak alsnog af te zeggen en nog twee maanden te wachten. Ik belde mijn tante en gelukkig bood zij aan mijn moeder ’s middags naar Nijmegen te brengen vanwaar ze met mij en mijn vader kon meerijden naar Leusden. Een reddende engel dus die dag! De revalidatiekliniek gaf echter aan niets voor mij te kunnen betekenen en stuurde me door naar weer een ander revalidatiecentrum, ze stelden er vier voor waar ik uit kan kiezen. Maar ik ben er nog niet helemaal uit welke ik wil bezoeken. Aangezien we toch iets eerder klaar waren bij de kliniek in Nijmegen dan verwacht, ging ik met mijn vader nog lunchen bij Tati. Een hotspot waar ik al een tijdje naartoe wilde en waar binnenkort een review over verschijnt!

Het afscheid van mijn oma was mooi maar emotioneel. Mijn vader, oom en tante hadden het zwaarder dan ik had verwacht. Maar ze hielden zich sterk. Het was een fijne dienst en een fijn moment om haar te kunnen herdenken. Ik hoop dat iedereen het zo heeft ervaren.

Na de dienst ging ik nog even een wandeling maken. Ik wilde even alleen zijn en niet meteen te hoeven ‘socializen’ met iedereen. Uitvaartcentrum Amersfoort heeft echter een prachtige begraafplaats, midden in een soort van bos. Ik zwierf daar wat rond en was bijna bang te verdwalen, zoveel paadjes! Maar het was te mooi om om te draaien. Na een tijdje te hebben gelopen kwam ik uit op een prachtige grasvlakte. Ik vermoed bedoeld voor het uitstrooien van as, maar dat weet ik niet zeker. De grasvlakte kende enkele wandelpaden en gaf uitzicht op het bos, dat nu goud beschenen werd door de late middagzon. Het was te mooi voor woorden, zo mooi dat ik er emotioneel van werd. Ik nam plaats op een bankje waar ik enkele minuten gezeten heb, alvorens ik besloot mijn weg terug te zoeken.

De dag was echter nog niet voorbij, want vanuit het uitvaartcentrum gingen we nu door naar een restaurant in de buurt. Daar kletste ik met neefjes, nichtjes, ooms en tantes waarvan ik sommigen al jaren niet had gezien. Heel gek, vooral omdat we Eerste Kerstdag met dezelfde familie gaan dineren bij restaurant La Tour in de Koperen Hoogte in Zwolle. Jaren niet. En dan tweemaal in één week.

Eenmaal terug in Eindhoven gingen we nog de laatste kerstboodschappen doen bij de Albert Heijn. Ik had er de vorige week eigenlijk al voor gezorgd dat alles in huis was, zodat ik niet de kerstdrukte in hoefde. Drie keer had ik aan mijn moeder gevraagd of we nu alles hadden. Maar ze bleef erbij dat alles er nu inderdaad was. Zelf moet ze namelijk veel werken de weken voor Kerst, waardoor ze geen tijd heeft om boodschappen te doen. Op weg naar huis vanuit Leusden begon ze echter een boodschappenlijstje op te sommen dat ik die donderdag, de dag van kerstavond, nog even moest halen. Maar ik weiger de 24ste ook nog maar voet te zetten in een supermarkt. Vandaar ook dat ik alles al had geregeld, althans, dat dacht ik. Dus die avond gingen we nog naar de Albert Heijn. Ik had toch al geen energie meer, veel minder kon het niet worden. ;)

Donderdag

Enfin. Donderdag bracht ik mijn moeder naar haar werk. Wandelde ik met de hond. Bakte ik een ontbijtkoek naar een recept van Miss Glutenvrij voor onder de kerstboom voor papa. Die is namelijk gek op ontbijtkoek. Maakte ik chocolademelk, die ik vervolgens fotografeerde en tot een recept verwerkte. Pakte ik nog wat cadeautjes in. Wandelde ik met Biscuit. Dekte ik de tafel. Maakte ik ‘soep’ voor de Thaise fondue. Waarop mijn moeder alweer thuiskwam. Die vervolgens de soep door de gootsteen wierp omdat hij er raar uitzag. Ik uiteraard compleet overstuur. Ik was doodmoe van de vorige dag en ‘alles’ wat ik die dag nog had gedaan. En met mijn laatste energie had ik die soep staan maken. Maar goed. That’s mom. En een uur later zaten we te fonduen met nieuwe soep die er ook raar uitzag. Én kerstcadeaus die we ondertussen één voor één onder de kerstboom vandaan haalden en uitpakten. Ik kreeg een oogpotlood en mascara van Pacifica, een prachtige Adventkalender van The Body Shop en een Wake-Up Light. Hier kunnen jullie uiteraard reviews van verwachten!

Vrijdag

Vrijdag bereikte mijn energielevel een all time low. Ik ben echter geen bedligger en probeerde dus toch nog wat te doen. Zo maakte ik foto’s van mijn cadeautjes, typte ik wat op mijn blog en wandelde ik weer met Biscuit. Toen ben ik toch maar even in bed gaan liggen en gaan douchen. Dat hielp echter niet en vervolgens had ik echt géén idee hoe ik in ’s hemelsnaam moest gaan dineren. Als in. Eerst anderhalf uur in de auto naar Zwolle. Dan drie uur socializen in een vol restaurant terwijl ik sommige mensen in de gaten moet houden om familieruzies te voorkomen (grote mensen, net kinderen!). En dan nog terug. Ik kon het woord ‘kerstdiner’ nog maar amper uitspreken en mijn vader stelde voor dat ik ook mocht thuisblijven. Daar had ik nog niet eens bij stilgestaan, dat dat kon, ook al schreef ik hier een blogartikel over. En nou ja, de keuze was toen dus vrij snel gemaakt. Ik bleef thuis. Gelukkig heb ik me die avond nog best wel weten te vermaken. Ik at de vreemd-uitziende soep die over was van het fondueën, keek Mad Men (ik ben bij seizoen 3), ging in bad, smulde van Ben & Jerry’s, werkte wat aan mijn blog en las nog wat.

Zaterdag

De volgende dag vond ik het toch een beetje raar dat ik niet bij het kerstdiner was geweest en kreeg ik er zelfs spijt van. Al dat natuurlijk onzin is, want ik was niet voor niets thuis gebleven. Toch gaven de foto’s die mijn neefjes en nichtjes mij stuurde een beetje een dubbel gevoel. Ik was blij voor ze dat ze een fijne avond hadden gehad, maar tegelijkertijd wilde ik alleen maar meer dat ik erbij was geweest. Ook voor mijn ouders, die het toch ook wel vreemd vonden om Eerste Kerstdag grotendeels zonder mij door te brengen. Tweede Kerstdag ging ik echter met mijn ouders en de hond naar het bos (lekker burgerlijk op Tweede Kerstdag, haha) en had mijn moeder als verrassing nog een extra kerstcadeautje voor me. Een super mooie omnibus met zeven boeken van Jane Austen. Ik ben er echt zó blij mee, hij is echt prachtig! Niet een boek waar ik echt uit ga lezen, want ja, beetje onhandig (en veel te mooi)! Maar wel héél leuk om te hebben! De rest van de dag knutselde ik nog wat aan mijn blog en keek ik weer een aflevering van Mad Men.

Zondag

Zondag was een productieve dag! Ik voelde me wat beter en verdiepte me in een nieuw behandelplan voor Lyme en de voordelen van bottenbouillon. Het schijnt dus dat dit mega gezond is en ik ga het van de week echt eens maken. Benieuwd of ik me er beter door ga voelen! Verder ruimde ik mijn kamer bij mijn ouders op, zette ik was spullen op Marktplaats, wandelde ik met de hond, ging ik lekker lezen en bloggen! ’s Avonds haalde mijn moeder sushi bij de Albert Heijn XL hier, daar maken ze verse sushi waar je bij staat, dus niet die van de gewone Albert Heijn. Daar halen we de sushi vaker want het is echt super lekker, een echte aanrader! Helaas niet honderd procent glutenvrij vanwege de azijn die ze gebruiken voor de rijst, maar als je niet allergisch bent zoals ik is dat geen punt. ’s Avonds experimenteerde ik nog wat met Instagram én at ik Ben & Jerry’s (Greek Yoghurt). Altijd een mooie afsluiter van de dag!

Goh nou dat was mijn week. Een wel heel gedetailleerd en uitgebreid verslag, maar zoals je leest ook een waarin er super veel is gebeurd! Ondanks dat de week bestond uit zowel leuke, als minder leuke dingen, kijk ik er toch positief op terug. Op naar een nieuwe week!

Dit is trouwens de laatste blogpost voor dit jaar, 1 januari 2016 komt er weer een nieuw artikel online!

Natuurlijk ben ik ook heel benieuwd naar hoe jullie week was, met name de Kerstdagen! Laat het weten in de comments!