Vorige week vertelde ik in een artikel over mijn nieuwe opleidingen, waaronder mijn opleiding tot Qigong docent. Daarin liet ik al even doorschemeren dat ik wegens mijn enthousiasme voor Qigong, ook weer geïnteresseerd begin te raken in yoga. In dit artikel vertel ik je hoe dat komt én hoe mijn zoveelste poging tot yoga verliep!
Na zonder succes verschillende yoga proeflessen te hebben bijgewoond bij verschillende yogascholen, kwam ik dit voorjaar terecht bij Qigong (een soort Chinese yoga). Dat was meteen een groot succes en het verbaast niemand dat ik nu, een paar maanden later, een Zhineng Qigong teacher training volg. Ja! Binnenkort kun je bij mij Qigong lessen volgen en ik heb er nu al zin in! Het grappige is, dat ik door mijn enthousiasme over Qigong, yoga ineens vanuit een heel ander licht ben gaan bekijken.
De afgelopen weken woonde ik namelijk niet alleen open dagen bij voor opleidingen gerelateerd aan Chinese geneeskunde, ik ging ook naar een open dag bij EISRA, het in Nederland toonaagevend opleidingsinstituut voor Ayurveda. Al meerdere malen vertelde ik hoeveel het eten volgens de Ayurvedische richtlijnen voor mijn gezondheid heeft betekend en ja, dan voel ik meteen een drive om iedereen kennis te laten maken met Ayurveda. Ayurveda is echter veel meer dan een voedingsleer, het is een volledige leefwijze én gezondheidsleer waarvan yoga een groot onderdeel uitmaakt. Tijdens de open dag kregen we dan ook een yogales en dat was voor mij wederom weinig succesvol, maar het liet wel een kwartje vallen.
Want wat blijkt, ik heb yoga al die tijd een beetje verkeerd begrepen. In mijn fanatieke zoektocht naar methoden om mijn chronische pijn te verlichten, zag ik helemaal over het hoofd dat yoga meer is dan enkel lichamelijke oefeningen. Yoga is, voor zover ik nu begrijp, namelijk met name gericht op bewustwording, het zijn met je lichaam en het ontspannen in de (doorgaans) rekkende oefeningen. Waarom dit kwartje niet eerder viel, weet ik niet, want ondertussen vertel ik wel altijd honderduit over mindfulnessmeditatie.
Stijf door hypermobiliteit
Het zal de manier geweest zijn waarop de docente bij EISRA vertelde over yoga, waardoor het kwartje bij me viel. En nu voel ik weer enthousiasme, ook al beviel de yogales me niet zo goed. Dat had niets te maken met de yogales zelf, of met de docente. Beide waren volgens mij uitstekend. Het had alles te maken met mijn lichaam en de chronische pijnsignalen die mijn ‘mind’ uitzendt naar mijn lichaam. Je ziet hier al hoe de ‘mind’ komt kijken in dit toneelspel. Het feit is, dat ik door mijn hypermobiliteit niet super lenig ben, zoals veel mensen denken, maar juist super stijf en verkrampt. Dat is over de jaren zo ontstaan doordat mijn primaire spieren, spieren die je gebruikt om mee te lopen, dingen op te tillen, te zitten; om dingen mee te doen, altijd tevergeefs hebben geprobeerd om het werk van mijn ‘core’ spieren over te nemen.
Inderdaad, in mijn hypermobiele situatie heeft mijn lichaam de ‘core’ altijd over het hoofd gezien en daar simpelweg geen gebruik van gemaakt. Toen ik in 2014 bij mijn fysiotherapeute terechtkwam die gespecialiseerd is in hypermobiliteit zijn we de ‘core’ gaan trainen, maar wel op zo’n manier dat de primaire spieren onaangesproken bleven en dus niet nóg harder gingen spannen. Dat klinkt heel logisch, maar werd door veel therapeuten die ik in mijn leven ontmoet heb over het hoofd gezien. Ze gingen mijn ‘core’ trainen zonder te bedenken dat, omdat ik al compenseerde met mijn primaire spieren, die dan alleen nog maar meer gingen compenseren.
Dat betekent echter ook dat, ook al is mijn ‘core’ nu getraind, ik mijn primaire spieren niet tot het uiterste mag rekken. Ik mag natuurlijk wel rekken, dat is alleen maar goed, maar niet tot de uitersten. De spieren zouden dan namelijk nog mobieler of langer worden en dus nóg harder moeten aanspannen om ‘de boel bij elkaar te houden’. Je begrijpt dat dit geen normale situatie is en dat mijn lichaam inmiddels op mijn ‘core’ zou moeten vertrouwen, maar dat is helaas nog niet het geval. Een verhaaltje voor een andere keer. ;)
Bang om te ontspannen
Al die tijd was ik dus vooral heel bang om te ontspannen in het rekken, deels terecht. Daarnaast wilde ik niet rekken tot de uitersten, wat sommige yogadocenten niet begrepen. Zij wilde juist dat ik nóg een stapje verder rekte. Je begrijpt dat ik daardoor nog banger werd en er dus juist meer spanning ontstond. Gelukkig heb ik ook meer begripvolle yogadocenten ontmoet, maar ook dan bleef mijn angst voor het rekken aanwezig.
Een tweede puntje is dat ik me in mijn vorige pogingen tot yoga, steeds gefocust heb op yin yoga. Vanwege mijn zwakke conditie werd die stijl me telkens aangeraden, omdat het een rustigere vorm van yoga is. Daarnaast wordt yin yoga doorgaans omschreven als een manier waarop het bindweefsel gerekt wordt en dat is eigenlijk juist heel fijn bij fibromyalgie. Fijne pijn, noemen we dat.
Op het moment vermoed ik echter dat dit juist niet de beste yoga voor mij is, omdat je bij yin yoga héél lang in dezelfde pose blijft en dus héél lang een bepaald deel rekt. Als ik weer een proefles ga nemen ga ik dus ook zeker even winkelen bij andere stijlen, maar ik ga eerst thuis aan de slag. Volgens mij kan ik thuis beter mijn angst overwinnen om echt te durven loslaten, dan op een yogaschool. En dat is precies waar het bij yoga omgaat. Bewustzijn, één zijn met je lichaam en daarin berusten. Berusten in wat is.
Yoga oefeningen bij schouderpijn
Bovendien heb ik zóveel pijn in mijn nek en schouders dat ik geen oefeningen kan doen waarbij ik op twee handen moet steunen. Dit is altijd al een moeilijk puntje voor mij geweest, maar door mijn periode van ziek zijn zijn mijn armen en schouders nog zwakker geworden. Opbouwen gaat erg langzaam omdat er dan alleen maar meer alarmsignalen worden afgegeven door de ‘mind’, maar ik ben er wel mee bezig. Ik hoop hier in de periode van een jaar verbetering in te gaan zien (ik schiet dit even de wereld in onder het mom van manifestatie).
Voor nu ging ik specifiek op zoek naar yoga filmpjes op YouTube waarin geen oefeningen voorkomen waarbij je op je handen moet steunen. De eerste filmpjes die ik vond zie je hieronder en bevielen al erg goed!
Tot zover vind ik het een erg leuke toevoeging aan mijn dagelijkse Qigong practice. Heb jij nog een gouden tip voor fijne yogaseries of asanas waarin geen oefeningen voorkomen waarbij je op je schouders/handen steunt? Laat het me weten in de reacties!
Dit artikel is gesponsord, maar dat verandert niets aan de inhoud van het artikel. Dit is mijn oprechte mening en ervaring van werkelijke gebeurtenissen.
Lees ook: Ayurveda | 5x Tips om chronische stress te verminderen!
Volg je mij al op Facebook, Bloglovin’, Pinterest en Instagram?
10 comments
Wat mooi dat je yoga weer hebt herontdekt, en op een goede manier. Ik hoop dat je er heel veel aan zult hebben. Trouwens echt tof dat je je voor al die gave opleidingen hebt ingeschreven. Daar krijg ik dan stiekem ook wel zin in!
Ja, ik denk zeker dat het me wat gaat brengen, ben nu al een paar dagen lekker bezig! :D En ja dankje, word er ook heel blij van en krijg er energie van! ^^ Wat voor opleiding zou jij nog willen doen? (:
Wat fijn om te horen! Ik heb op dit moment even nog geen idee haha. Ik ben nog bezig met het afmaken van mijn bachelor Taal & Communicatie en twijfel heel erg of ik meteen (of überhaupt) een master wil gaan doen. Op dit moment denk ik eraan om nog een jaar naar het buitenland te gaan om daar te werken en erachter te komen wat ik echt graag zou willen. Vaag verhaal dus, maar dat het iets met tekst, communicatie en gezondheid wordt, is wel duidelijk :)
Oh dat klinkt echt als een gaaf idee Janna, eerst een jaar naar het buitenland! Ik heb dat in verband met mijn gezondheid destijds niet kunnen doen, maar als je de kans hebt zou ik dat zeker doen. Mega leuk!
Wat een leuke blog. Ik heb je net ontdekt via de groene meisjes en kom zeker af en toe eens kijken. Ik ben fan van Yoga with Adriene. Zij heeft heel wat filmpjes op haar kanaal waar alleen staande oefeningen bij zijn. Bijvoorbeeld deze: https://www.youtube.com/watch?v=FQ74ZykbFFE
Wat leuk om te horen Fried! :D Ik ga de filmpjes van Adrienne zeker bekijken, dankjewel!
Helaas geen gouden tips hier: op een enkele poging tot een 30 dagen yoga challenge van Erin Motz na, heb ik het eigenlijk nooit echt een kans gegeven. Terwijl ik het volgens mij prima kan gebruiken, op zowel lichamelijk als mentaal vlak!
Wat fijn dat je het weer hebt ontdekt. Ik heb zelf een tijd terug critical alignment yoga gedaan, had er echt werkelijk nog nooit van gehoord haha maar goed, het was zo leuk! Soms beter om niet alles van te voren te weten.
Wat gaaf dat je het weer gaat proberen! En wat ingewikkeld dat je lichaam zo tegenwerkt… Ik snap dat je het eerst thuis wil proberen. Mocht je het weer eens gaan proberen, zou je eens kunnen kijken naar hatha flow. Dat doe ik nu, daarbij sta je eigenlijk helemaal niet stil in houdingen. Je verbindt ze juist en herhaalt de vloeiende bewegingen waardoor ze uiteindelijk toch effect hebben. Dit vind ik echt veel minder zwaar dan Yin yoga, wat betreft rekken.
Ah dit had ik echt even nodig, dankjewel! Ik vond dat ik iets moest gaan doen, maar wilde eigenlijk niet en toen las ik dit. Vervolgens de yoga sessie die je deelde gedaan en gemediteerd. Ik ga van de week de andere doen die je hier hebt gedeeld. Verder ben ik helemaal nieuw qua yoga, dus ik kan je helaas geen tips geven.