Lyme | Hoe ik beter werd en mijn visie op chronisch ziek zijn

by Charelle
lyme-genezen

Update 29 mei 2018: Inmiddels is mijn Lyme en helemaal weg, met behulp van bioresonantie en Qigong, maar met name door mijn reis naar binnen en mijn persoonlijke en spirituele groei.

Toegegeven, mijn Lyme is nog niet helemaal weg, maar volgens mijn bioresonantie therapeut zou de borrelia bacterie eind dit jaar volledig uit mijn lichaam moeten zijn. Met mijn gezondheid gaat het echter al tien keer beter en dat heeft met name te maken met mijn nieuwe visie op de Ziekte van Lyme. Die visie deel ik in dit artikel in de hoop dat het jou het vertrouwen geeft om ook uit het Lyme pesthol te klimmen.

Een tweede reden dat ik dit artikel schrijf is dat ik nog wekelijks héle lieve mailtjes krijg van mensen die ook Lyme hebben. Ze delen met mij hun behandelplan in de hoop dat ik er wat aan heb. Ik vind dit erg lief en begrijp ook dat ik ze krijg, ik heb in het verleden namelijk best wat heftige artikelen geschreven over mijn leven als chronisch zieke twintiger. Maar inmiddels heb ik het Lyme pesthol al een tijdje verlaten en ontvang ik deze mailtjes simpelweg liever niet meer. Ik wil niet dat mensen mij nog zien als ernstig ziek meisje en ik wil die tijd achter me laten. Ik zal in zowel oude als nieuwe artikelen dus naar dit artikel refereren, zodat mensen op de hoogte zijn.

Laat ik beginnen met het feit dat je dit artikel waarschijnlijk helemaal niet wilt lezen. Dat je niet wilt geloven wat er staat en denkt dat ik vast niet zo ziek was als jij, want dan zou ik wel anders piepen. Ik begrijp dat allemaal, want dat zou ik iets meer dan een jaar geleden ook gedacht hebben. Toch schrijf ik dit artikel, omdat ik denk dat je met de tijd wel begrijpt waar ik het over heb en dat moment is de eerste stap richting jouw gezonde leven.

De reguliere gezondheidszorg

Jammer maar helaas heb ik in mijn tijd van ziek zijn het vertrouwen in de reguliere gezondheidszorg volledig verloren. De reguliere gezondheidszorg kom je na deze alinea daarom ook niet meer tegen in dit artikel. De reden dat ik mijn vertrouwen verloren heb komt natuurlijk allereerst doordat ze niets voor mij konden betekenen. Een tweede reden en mijn favoriete indianenverhaal (dat jij na een uurtje Google ook gelooft) is uiteraard de vriendjespolitiek die gaande is in de farmaceutische industrie. Dit is geen persoonlijke aanval naar iedereen die in de farmaceutica werkt, dus voel je alsjeblieft niet aangevallen, maar in het algemeen levert zij op het moment medicijnen om geld mee te verdienen en niet om mensen beter te maken. Inderdaad, voor veel ziektes zijn al betere middelen beschikbaar, maar die komen niet op de markt omdat de maker van het minder goede medicijn dan niets meer verdient. Dit weet ik ook alleen maar via Google, dus misschien is het niet waar, maar dit is wat ik geloof en is dus persoonlijk; ik heb geen zin om hier over te discussiëren. Simpelweg omdat dat ook echt geen zin heeft.

Bioresonantie

In de inleiding van dit artikel sprak ik al kort over bioresonantie. Bioresonantie is een alternatieve geneeswijze die werkt met elektromagnetische trillingen. De therapeut meet welke trillingen er aanwezig zijn en kan op die manier zien welke bacteriën, schimmels, virussen, parasieten, et cetera er in het lichaam aanwezig zijn. Vervolgens kan de therapeut met trillingen de afbraak van deze ongewenste entiteiten bevorderen, totdat het lichaam ze zelf verder kan aanvallen.

Ik ga hier verder niet uitleggen wat bioresonantie is, daar heb ik de expertise niet voor (Google wel), maar ik ga wel zeggen dat het helpt. De therapeut die mij behandelt combineert bioresonantie met een vorm van kleurentherapie waardoor hij zelfs kan meten en welke stadium de bacterie zich bevindt en hoe lang het nog ongeveer duurt voordat hij uit het lichaam is. Inmiddels word ik al anderhalf jaar met bioresonantie behandelt. Dat is niet altijd leuk, want na een behandeling heb ik altijd een flinke terugslag. Dat is normaal want na een behandeling komen er afvalstoffen vrij (kort door de bocht: stervende bacteriën) en het kost veel energie om die af te voeren.

Ayurveda

Een jaar geleden ben ik zelf aan de slag gegaan met een 70% Ayurvedisch dieet en ook dat heeft mij héél veel goed gedaan, vrijwel direct. Door hier te klikken vind je meer informatie over Ayurveda en enkele Ayurvedische recepten. Wil je ook zelf aan de slag met Ayurveda dan zou ik je het book The Everyday Ayurveda Cookbook aanraden. Dat boek houdt namelijk rekening met onze Westerse leefstijl en beschikbare ingrediënten (wat niet inhoudt dat je niet naar de Aziatische supermarkt hoeft). Bovendien zijn de recepten stuk voor stuk érg lekker en vrij eenvoudig te maken.

Bugnet

OK, bugnet heeft wellicht niets te maken met Lyme, maar wel met mijn gezondheid. Bugnet is een vorm van fysiotherapie voor mensen met hypermobiliteit. Ik ben zo iemand, terwijl ik tegelijkertijd zo stijf ben als een hark. Hoe dat komt? Mijn spieren zetten zich al 25 jaar schrap om de boel bij elkaar te houden en zijn daardoor taai en overspannen (ja, dat doet pijn). Met bugnet activeer je het spiercorset wat vaak niet actief is bij hypermobiliteit (maar wel zou moeten zijn), waardoor alle andere spieren zich kunnen gaan ontspannen en de chronische pijn afneemt. Door de Lyme duurde het bij mij vrij lang voor het lichaam dit ging begrijpen en ik heb nog steeds een lange weg te gaan, maar bij ‘gezondere’ mensen gaat dit sneller. Ik noem het daarom in dit artikel voor alle hypermobiele zieltjes met chronische pijn die dit artikel lezen.

Qi Gong

Sinds een paar maanden ben ik een groot fan van Qi Gong, of te wel: de Chinese yoga. Ik heb veel soorten yoga geprobeerd bij verschillende instructeurs, maar ik voelde het niet. Met Qi Gong klikte het meteen en sindsdien is het een dagelijks onderdeel van mijn dag. Mijn lichaam vindt het zó fijn. De oefeningen heffen blokkades op, werken grondend en meditatief. Ik ben echt nog een beginner en weet er nog bizar weinig over, maar ik hoop daar dit jaar veel in te groeien en wie weet ooit zelf Qi Gong les te maken geven.

Communiceren met je ziel

Dit is wellicht het allerbelangrijkste onderdeel van dit artikel. In de loop der tijd ben ik namelijk gaan geloven dat iedereen ziek wordt om een reden. Het is niet alleen een signaal van het lichaam om aan te geven dat iets niet klopt, maar ook een signaal van onze ziel of ‘essentiële zelf’. Als wij dingen gaan doen die onze ziel niet wil doen, bijvoorbeeld carrière maken als bankier terwijl onze ziel liever kleuterjuf wil zijn, of wonen in een drukke stad terwijl we eigenlijk in een hutje op de hei willen wonen, dan communiceert ons essentiële zelf dat vaak door ziekte.

Normaal gesproken noemen we dit burn-out, maar als je het mij vraagt zijn alle loze ziektes waar we maar ‘mee moeten leren leven’ een vorm van burn-out, denk hierbij aan fibromyalgie, RSI, prikkelbare darm, chronisch vermoeidheidssyndroom, Ziekte van Lyme of een menstruatie die uitblijft. Technisch gezien vallen ook dingen als PTSS angststoornis en depressie hieronder, want ook dat zijn signalen van onze ziel dat er iets niet klopt en dat daar iets mee gedaan moet worden. Voor mensen met PTSS die genoeg gepraat hebben met een psycholoog maar nog geen steek verder zijn: verdiep je in de behandelmethode genaamd ‘somatic experience’ of lees het boek De Tijger Ontwaakt (ook in het Engels verkrijgbaar).

Het allesomvattende zinnetje ‘alles gebeurt om een reden‘ is nu dan ook eenvoudig verklaarbaar. Je ziel is niet blij, communiceert dit met jou en vraagt om introspectie. Er moet wat veranderen. Dat jij ziek wordt gebeurt dus om een reden. Wat die reden is weet je pas véél later, maar over het algemeen stuurt een ziekte jou een ander levenspad op. Je maakt een bocht naar het levenspad dat jouw ziel wil bewandelen. Je wordt de pas afgesneden zodat je de juiste kant op gaat wandelen. Dit is wat ik geloof.

Nu denk je vast: maar hoe zit dat dan met de kindjes in Afrika? Ja, daar heb je me. Geen idee. Maar als ik zou moeten raden dan zou ik zeggen dat zij ziek worden om de hele wereld te laten zien dat er iets moet veranderen. En ik denk dat we het er allemaal mee eens zijn dat er nogal wat moet veranderen in onze wereld.

Spiritualiteit

Inmiddels mediteer ik alweer twee jaar dagelijks. Ik doe dit meestal met de app Headspace, maar soms ook zonder. Daarnaast merk ik dat energiewerk veel met me doet, maar man wat vind ik dat moeilijk! Met energiewerk bedoel ik controle hebben over je energetisch lichaam, over je eigen energie. Als je je eigen energie bij je weet te houden en niet constant (negatieve) energie van anderen tot je neemt dan blijf je, inderdaad, energieker. Ik probeer daarom ook dagelijks een grondingsoefening te doen en regelmatig de natuur op te zoeken, maar ik merk dat ik nog te snel leeg loop en ga ‘zweven’. Dit heeft echt aandacht nodig en ik ben dan ook enorm opzoek naar methoden en oefeningen die mij hierbij kunnen helpen.

Daarnaast verwijst ‘spiritualiteit’ voor mij ook terug naar het vorige kopje: het vertrouwen dat alles om een reden gebeurt en dat ook altijd alles goed komt. Al dan niet op de manier die jij voor ogen had. Leren luisteren naar mijn intuïtie, spelen met de tarot, werken met edelstenen en verdieping in astrologie hebben mij hier erg bij geholpen.

Mindswitch

Natuurlijk wil je beter worden. Ik wilde ook altijd niets liever dan beter worden en oh wat vond ik mezelf zielig. En ik was ook wel een beetje zielig. Maar- wilde ik wel écht beter worden? Ik denk dat veel mensen die ziek zijn wel beter willen worden, maar niet écht écht. Immers, als je het punt van burn-out uit de vorige alinea hebt bereikt, dan wil je eigenlijk helemaal niets meer. Je wilt je opkrullen op de bank in de hoop dat iemand je een aai over de bol geeft en je een kop thee komt brengen. En ja, dat wil je op dat moment liever dan beter worden. Want van het idee van beter worden alleen al word je al moe. Weer die ladder op richting bankier: je essentiële zelf wil het niet.

Antidepressiva

Wat we vaak zien is dat zodra we ziek worden, we ons daar tegen gaan verzetten. We stoppen er er een pijnstiller in of een dosis antidepressiva en dan gaan we weer verder, terug de ladder der bankieren op. Net zoals ik nu, want ook ik heb op dit moment een dosis AD in mijn lijf zodat ik dit stukje kan typen en mijn essentiële zelf even kan negeren. Inderdaad, voorlopig typ ik nog even stukjes (met liefde) voor brood op de plank, maar ik ben me ervan bewust dat ik mijn leven wel een beetje moet gaan omgooien en daar ben ik dan ook mee bezig, stap voor stap. (Ik denk dat mijn essentiële zelf wel stukjes wil typen, maar niet de hele dag binnen achter de pc wil zitten, een lastige kwestie in deze maatschappij, maar er wordt aan gewerkt).

Eigenlijk ben ik fel tegen antidepressiva en het heeft dan ook vier jaar van chronische pijn geduurd voordat iemand het door mijn strot wist te douwen, maar sindsdien begrijp ik wel dat het het nemen van AD soms wel het beste is dat je voor jezelf kunt doen. Ik kwam door mijn tergende pijn namelijk geen stap verder meer, durfde niets meer, niet naar de bioscoop (want dat doet pijn), niet naar het strand, niet werken, eigenlijk helemaal niets waar ik blij van werd. Ik kon zonder antidepressiva geen enkel ding meer doen wat mijn essentiële én niet-essentiële zelf wilden doen. Soms kun je niet anders, maar neem het alsjeblief met je volle bewustzijn. Blijf pijlen en jezelf afvragen: heb ik het écht nodig? En stop ermee zodra je het niet meer nodig hebt.

Want echt, je essentiële ziel onderdrukken met een pilletje? Dat is hét recept voor een ongelukkig leven waarin je niets bijdraagt aan deze maatschappij.

Logisch nadenken

Als het op écht op Lyme aankomt dan is het belangrijk dat je goed nadenkt vóórdat je met welke behandeling dan ook begint. Er zijn er honderden op de markt die allemaal ‘zouden moeten werken’. Ik heb me hier al eens eerder over uitgelaten tot grote schrik van anderen, dus dat doe ik nu niet nog een keer. Maar stel jezelf op zijn minst deze vraag: ‘wordt mijn lichaam hier niet nóg zieker van?’ Zo durf ik zonder pardon te stellen dat jouw lichaam van zes maanden aan een antibiotica infuus wel degelijk nog zieker is. Die behandeling heb ik dan ook voor geen moment overwogen maar ik weet dat er zat mensen zijn die zich zo aanbieden als proefkonijn. Denk dus na. Kan het kwaad om te proberen? Ja? Niet proberen. Nee? Wel proberen. Easy as that.

Iedereen is anders

Voor mij werkte bioresonantie, ayurveda en een stukje spiritualiteit. Voor iemand anders werken acupunctuur, homeopathie of het rotatiedieet. En voor wéér iemand anders werken haptotherapie, yoga en het eten van rauw voedsel. Wat voor mij werkt, werkt dus niet per se voor jou en andersom. Luister dus goed naar jezelf en maak ruimte vrij voor stilte en contemplatie. Jouw lichaam en ziel weten wat je wilt en wat je nodig hebt, maar je kunt ze alleen horen als je luistert. En ja, ook ik vind dat moeilijk.

Update 29 mei 2018: Inmiddels is mijn Lyme en helemaal weg, met behulp van bioresonantie en Qigong, maar met name door mijn reis naar binnen en mijn persoonlijke en spirituele groei.

Lees ook: Ziekte van Lyme | Hoe ik ontsnapte uit dat pesthol!

Volg je mij al op FacebookInstagramPinterest en Bloglovin’?

Dit artikel bevat affiliate links.

6 comments

Jessica J. 24 augustus 2017 - 08:42

Ik vind dat je een erg interessante kijk op de dingen hebt. Fijn om te lezen dat je de voor jou juiste behandeling gevonden hebt.

Reply
Iris 24 augustus 2017 - 09:31

Wat mooi om te zien dat je zo’n omslag hebt gemaakt in de juiste richting. Ik vond altijd al dat je er ondanks alles heel positief in stond, maar terwijl ik dit lees voel ik echt de nieuwe power die je hebt:) Jij komt er wel Charelle:)

Reply
Karlijn 24 augustus 2017 - 17:48

Ontzettend fijn om te lezen dat het nu zoveel beter met je gaat! Interessant ook om te lezen hoe jij er mee omgaat en wat jou geholpen heeft. Ik slik nu al jaren AD en hoewel ik het ook lang heb afgehouden heeft het mij zo goed gedaan. Ik heb meer rust, mijn hoofd loopt niet meer constant over en daardoor heb ik tijd en energie om aan mezelf te werken. X

Reply
Marjan 29 augustus 2017 - 10:07

Mooi hoe je aangeeft dat luisteren naar je lichaam, naar jezelf zo ontzettend belangrijk is. Iedereen is inderdaad verschillend en wat goed is voor mij hoeft niet goed te zijn voor jou en omgekeerd. Je verhaal vertellen maar daarbij ook respecteren dat een ander het anders doet. Heel mooi geschreven Charelle!

Reply
Crosstrainer: mijn favoriete manier om thuis te sporten | The Scent of Cinnamon 5 augustus 2019 - 10:56

[…] Lees ook: Lyme | Hoe ik beter werd en mijn visie op chronisch ziek zijn […]

Reply
Waarom het zo belangrijk is je waarden te checken met een bloedonderzoek | The Scent Of Cinnamon 18 augustus 2021 - 10:27

[…] Lyme | Hoe ik beter werd en mijn visie op chronisch ziek zijn […]

Reply

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.